Hoe gaat het nu met het naleven van de auteursrechten?
5 vragen aan Arnoud van der Valk van Media Info Groep |
In september vorig jaar organiseerden wij een bijeenkomst over mediamonitoring en auteursrechten. De belangrijkste boodschap was: de regels rondom auteursrechten bestaan al heel lang, maar de procedures zijn vanaf 2020 beter uitgewerkt en worden vanaf nu strenger nageleefd. |
Arnoud van der Valk
|
Wij zijn benieuwd wat we een jaar later merken van die aanpassingen. We stellen Arnoud van der Valk, Commercial Director bij Media Info Groep vijf vragen. |
De eindconclusie van de bijeenkomst vorig jaar was: voor mediamonitoring (zowel on- als offline) moet worden betaald. Doe je dat niet? Dan maak je inbreuk op het auteursrecht en ben je in overtreding. Zie jij al gevolgen hiervan om je heen?
“Verder is het wat ingewikkeld doordat we met twee licentiepartijen te maken hebben die andere spelregels hanteren. In grote lijnen regelt ArtikelPro de licenties voor bedrijven tot 100 medewerkers en LexisNexis voor de grotere organisaties, maar zij werken elk op een eigen manier. En dat maakt het soms ook onnodig complex voor alle betrokkenen.”
“Veel gebruikers vinden het lastig om dit te begrijpen. Zij denken dat alles wat online staat gratis is. Maar ook voor online publicaties geldt het auteursrecht. Het is verboden een tekst te kopiëren en die openbaar te maken zonder toestemming van de maker. Voor print is dit eenvoudiger te controleren en dus te reguleren. We hebben het letterlijk over een kopie maken, dat is heel zichtbaar voor iedereen. Bij online ligt dat lastiger. Online artikelen mogen ook niet doorgeplaatst worden. Je mag ze lezen, maar niet doorplaatsen op je eigen website of in een nieuwsbrief. Volgens de wetgeving geldt dat je artikelen niet mag verhandelen, en als je ze op een zakelijke website of in een nieuwsbrief plaatst dan kun je hiermee geld verdienen en dat is verboden. Je mag wel zelf een vermelding maken van het artikel en via een link met bronvermelding doorverwijzen naar de bron.”
“Scrapen is verboden. Die MMO’s halen dan in feite via zoekmachines alle informatie op van het internet en verkopen dat aan hun klanten. Dit is lastig te controleren, maar wel strafbaar. Je ziet nu dat steeds meer media en uitgevers hun publicaties achter paywalls gaan plaatsen. De lezer moet dan betalen om de content te lezen. Zo verdienen uitgevers aan online content. Bijkomstig voordeel is dat artikelen achter een paywall niet te scrapen zijn. ArtikelPRo heeft inmiddels al veel licenties voor uitgevers die gebruikmaken van een paywall, zodat ze ook deze artikelen kunnen monitoren. Dat is een mooi voordeel voor MMO’s die aangesloten zijn bij ArtikelPRo.” De auteursrechten behoren tot de Europese wetgeving, maar toch zijn de kosten in veel landen enorm verschillend. Hoe kan dit? “We hebben inderdaad te maken met Europese wetgeving, maar de uitvoering is per land geregeld en dus verschillend. Vergeleken met andere landen, is Nederland niet belachelijk duur. Maar als we bijvoorbeeld naar België kijken, dan lijkt dat wel zo. Het is daar echter zo dat monitoringsdiensten alleen de mediamonitoringskosten doorrekenen aan hun klanten. De auteursrechten worden vanuit de overheid gefactureerd. Zo lijken de monitoringskosten veel lager dan in Nederland, maar daar komen de auteursrechten later dus nog bij.” |
|